>> BIURO TŁUMACZEŃ KRAKÓW angielski, niemiecki

FEDERACJA ROSYJSKA

Federacja Rosyjska lub Rosja - państwo rozciągające się od wschodniej Europy poprzez północną część Azji aż po Ocean Spokojny. Rosja jest największym państwem na świecie, jej powierzchnia jest około dwa razy większa od Stanów Zjednoconych, Chin czy Australii. Pod względem liczby ludności zajmuje 8 miejsce (po Chinach, Indiach, USA, Indonezji, Brazylii, Pakistanie i Bangladeszu).

WW ZSSR Rosja pełniła rolę dominującą, od 1991 roku jest samodzielnym państwem. Widać różnicę między obecną pozycją Rosji, a czasami zimnej wojny, kiedy ZSRR był jednym z dwóch światowych supermocarstw. Obecnie Rosja jest uważana za światowe mocarstwo, posiadające argumenty w postaci dużych sił zbrojnych i zasobów ropy naftowej oraz gazu, co wykorzystuje do kształtowania polityki w państwach w obrębie Wspólnoty Niepodległych Państw i Unii Europejskiej.

Mapa podziału administracyjnego Rosji w 2006 roku.

Ustrój polityczny

Władimir Putin

Rosja jest państwem federacyjnym oprezydenckim systemie rządów. Od 17 kwietnia 1992 roku używa 2 równorzędnych nazw Rosja i Federacja Rosyjska. Zgodnie z konstytucją, zaaprobowaną w referendum z 12 grudnia 1993 roku, głową państwa jest prezydent wybierany w wyborach powszechnych na 4-letnią kadencję. Prezydent ma szerokie uprawnienia w zakresie władzy ustawodawczej (prawo wydawania dekretów z mocąustawy) i władzy wykonawczej (jest m.in. gwarantem konstytucji, praw i swobód obywatelskich, naczelnym dowódcą sił zbrojnych oraz arbitrem w sprawach między władzą centralną i regionalną).

Organem władzy ustawodawczej jest dwuizbowy parlament- Zgromadzenie Federalne, składające się z izby wyższej: Rady Federacji oraz izby niższej:Dumy Państwowej.

Organem władzy wykonawczej jest rząd, na którego czele stoi przewodniczący (premier) powoływany przez prezydenta w uzgodnieniu z Dumą Państwową.

Gospodarka

Ze względu na olbrzymie terytorium, potencjał demograficzny oraz ogromne zasoby naturalne gospodarka Rosji należy do największych i najsilniejszych gospodarek świata.

Import, eksport

Rosyjskimi towarami eksportowymi są: ropa naftowa, gaz ziemny, rudy żelaza i innych metali, drewno, węgiel kamienny, produkty rolnicze, stal i żelazo, broń, maszyny. Główne kierunki eksportu to:Niemcy, Włochy, Chiny, Ukraina, Białoruś, Holandia, Szwajcaria, USA. Partnerzy importowi: Niemcy, Białoruś, Chiny, Ukraina, Włochy, USA, Francja. W 2004 wartość eksportu (183,2 mld USD) była prawie dwukrotnie większa od importu (94,8 mld USD) (według SIPRI, Rosja jest największym na świecie eksporterem ciężkiej broni konwencjonalnej. Ropa, gaz, metale i drewno stanowią ponad 80% eksportu, co powoduje dużą wrażliwość rosyjskiej gospodarki na wahania światowych cen surowców.

JĘZYK

Język rosyjski należy do grupy języków słowiańskich (konkretnie wschodniosłowiańskich), wywodzących się z rodziny języków indoeuropejskich. Język pisany jest oparty o alfabet, zwany grażdanką, wywodzący się z cyrylicy. Do języka rosyjskiego najbardziej zbliżone w wymowie są inne języki z grupy wschodniosłowiańskiej: białoruski i ukraiński.

W języku rosyjskim wyróżnia się 3 grupy dialektów: północne, południowe i przejściowe. Różnice pomiędzy nimi sprowadzają się głównie do sposobu wymawiania litery "g", która na południu wymawiana jest raczej jako "h", z kolei na północy nieakcentowane "o", które w pozostałej części kraju wymawia się raczej jako "a", brzmi jako "o".

Zasięg języka rosyjskiego

Język rosyjski jest obecnie jednym z najbardziej rozpowszechnionych języków świata. Zasięg terytorium, na którym jest używany na co dzień daleko wykracza poza państwowe granice Federacji Rosyjskiej. Warto zaznaczyć, że język rosyjski posiada oficjalny status w: Rosji, Kazachstanie, Kirgizji, na Białorusi, a także jest jednym z sześciu oficjalnych języków w ONZ (obok angielskiego, francuskiego, hiszpańskiego, chińskiego, arabskiego). Język rosyjski jest także językiem urzędowym na Krymie oraz w nie uznawanej Republice Naddniestrzańskiej. Ponadto, językiem rosyjskim bardzo często posługują się mieszkańcy Ukrainy, Mołdawii, Armenii, Łotwy, Estonii, a także występuję w niektórych regionach Izraela, Niemiec, Kanady, czy też USA.

W Stanach Zjednoczonych język rosyjski zajmuje 10-te miejsce pod względem ilości osób posługujących się nim. Szacuje się, że ponad 700 tys. mieszkańców USA włada językiem rosyjskim. Najwięcej osób rosyjskojęzycznych zamieszkuje stan Nowy Jork - niemal 220 tys.

Popularność języka rosyjskego

Według różnych źródeł i metod badawczych język rosyjski zajmuje 5-8 miejsce na świecie pod względem popularności danego języka. Jeśli liczyć dla ilu osób język rosyjski jest językiem ojczystym to okaże się, że liczba ta wyniesie ok. 160 mln, co daje 8-me miejsce (po chińskim, angielskim, hiszpańskim, hindi, bengalskim i portugalskim).

Języki powstałe na bazie języka rosyjskiego

Język rosyjski posłużył także to stworzenia kilku innych quasi-języków. Jednym z nich jest tzw. Surżyk, zmutowany język ukraiński pod wpływem języka rosyjskiego. Język ten rozpowszechniony jest na sporej części Ukrainy oraz w regionach przygranicznych Federacji Rosyjskiej. Szacuje się, że nawet 15% mieszkańców Ukrainy posługuje się tym językiem. W przypadku Surżyka gramatyka oraz wymowa słów oparta jest na zasadach panujących w języku ukraińskim, natomiast słownictwo zaczerpnięto z języka rosyjskiego. Doza poszczególnych składników tej "mieszaniny" zależy głównie od stopnia wykształcenia danej osoby.

Innym pseudo-językiem jest tzw. Trasjanka - białoruski odpowiednik ukraińskiego Surżyka. Słownictwo pochodzi z języka rosyjskiego, zaś wymowa i gramatyka z białoruskiego. Trasjanka powstała jako środek komunikacji pomiędzy mieszkańcami wsi i miast na Białorusi. W mniejszym lub większym stopniu Trasjanką posługuje się większa część mieszkańców Białorusi.

Nieistniejący już russenorsk - język pidżynowy oparty na uproszczonym języku norweskim z wykorzystaniem wielu rosyjskich słów. Wykorzystywany był on w kontaktach handlowych pomiędzy Rosjanami i Norwegami, zwłaszcza wśród handlarzy i rybaków na morzach północnych. W tym języku zawierano wiele umów handlowych, ostatnią z nich zawarto w 1923 roku.

GALERIA

Kreml

Bursztynowa Komnata to kompletny bursztynowy wystrój komnaty Fryderyka I, który przez kilkadziesiąt lat, jakie upłynęły od jego zaginięcia bądź zniszczenia, stał się symbolem zaginionego skarbu. Bursztynowej komnaty szukały przez lata tysiące amatorów, urzędnicy ministerstw kultury Polski, Niemiec (tak Wschodnich, jak i Zachodnich) i ZSRR oraz służby specjalne. Zatrudniano nawet radiestetów i jasnowidzów. Na liście potencjalnych miejsc ukrycia Komnaty znalazły się: Królewiec, Neringa, Pasłęk, Bolków, Góry Sowie czy Szklarska Poręba. Skrzyń z bursztynem poszukiwano na niemieckim statku MS Wilhelm Gustloff, zatopionym na Bałtyku dn. 30 stycznia 1945. Niestety, wydaje się prawdopodobne, że bursztynowe arcydzieło strawił ogień podczas pożaru królewieckiego zamku, zbombardowanego przez alianckie samoloty, bądź też podczas oblężenia przez Armię Czerwoną w dniach 9-11 kwietnia 1945.

Moskwa, Kreml i Katedra św. Bazylego

Plac Czerwony, w tle Mauzoleum Lenina

Sankt Petersburg, Ermitaż to jedno z największych muzeów sztuki i malarstwa w Europie (ponad 3 mln dzieł). Mieści się w sześciu pałacach, znajdujących się w Sant Petersburgu, nad brzegiem Newy. Nazwa muzeum pochodzi od skromnego pałacu zimowego Piotra I. Pałac w galerię sztuki przemieniła caryca Katarzyna. Głównym budynkiem Ermitażu jest barokowy Pałac Zimowy wzniesiony dla carycy Elżbiety w latach 1754 - 1762 według projektu Bartolomea Rastrellego. W 1766 caryca Katarzyna II poprosiła francuskiego filozofa Denisa Diderota by w jej imieniu kupował obrazy z kolekcji francuskich. W ten sposób do Sankt Petersburga trafiły płótna Poussina, Watteau, Rembrandta, Rubensa, Rafaela, Tycjana i wielu innych znakomitych malarzy. W 1852 Mikołaj I udostępnił zbiory publiczności i w tym celu zbudował ostatni pałac zespołu zwany Nowym Ermitażem. Po rewolucji październikowej na własność państwa przeszły, i znalazły się w Ermitażu, największe kolekcje prywatne: hrabiego Aleksandra Strogonowa, księcia Grigorija Potiomkina, księcia Mikołaja Jusupowa i braci Morozowów. W kolekcji Ermitażu znajduje się min. 26 obrazów Rembrandta, 25 - van Dycka, 40 - Rubensa, 12 - Poussina, 12 - Lorraina, 12 - Wtteau, 9 - Tiepolo, 11 - Tycjana 15 - Gauguina, 31 - Picassa, 37 - Matissa, 8 - Moneta, 12 rzeźb Canovy i pokazywane od 1995 wywiezione z Niemiec 174 płótna impresjonistów. W 1930 Józef Stalin sprzedał amerykańskiemu milionerowi Andrew Mellonowi 31 obrazów z kolekcji Ermitażu, które trafiły do Galerii Narodowej w Waszyngtonie.

Wnętrza Ermitażu w Sankt-Petersburgu.

Moskwa, Sobór Wasyla. Cerkiew ta nazwana została swego czasu przez francuskiego architekta Charlesa Le Corbusiera snem pijanego cukiernika. Jeśli nawet zgodzić się z tym wyrokiem, trzeba przyznać, że cukiernik Iwan Jakowlew miał piękny sen. Obok cerkwi stoi, ledwo widoczny na zdjęciu, pomnik obywatela Minina i kniazia Pożarskiego, którzy wygnali z kraju polskich interwentów. Pomnik ten stał kiedyś w bardziej widocznym miejscu, niemalże na środku Placu Czerwonego, ale w latach 30. XX wieku został przesunięty, gdyż przeszkadzał w paradach wojskowych.

Sankt Petersburg, Pomnik Piotra I. Car Piotr I był założycielem miasta. Jak przystało na osobę o imieniu Piotr, był to człowiek energiczny, co widać także po pomniku (swoją drogą, sam pomnik to także spore wyzwanie konstrukcyjne). Według legendy Piotr - dążąc do zbudowania rosyjskiej floty morskiej - pojechał, jak byśmy to dziś nazwali, zdobywać know-how pracując w stoczni europejskiej. On też rozpoczął budowę Petersburga, od zera i do tego na bagnach

Sankt Petersburg, Siedziba Admiralicji. Duży plac przed siedzibą Admiralicji to reprezentacyjne miejsce, które odżyło na nowo dzięki obchodom 300-lecia miasta. Stąd zaczyna się najdłuższa aleja Petersburga, Niewskij Prospiekt.

Matrioszki są charakterystycznym elementem rosyjskiej kultury ludowej, choć nie aż tak tradycyjnym jak by się mogło wydawać. Matrioszka ma niewiele ponad 100 lat. Jest to zabawka, składająca się z pewnej liczby drewnianych lalek, z których każda jest mniejsza od poprzedniej.